BEBEĞİM NİLSUM NİCE YAŞLARA...
Küçükken en sevdiğim oyunlardan birini sorsanız size
kuracağım ilk cümle evcilik oynamak
olucaktır.Saatlerce sıkılmadan kendimce kurduğum ve hayal dünyamı yansıttığım
küçük mekanlarda bazen çorba pişirir,bazen de bebeğimin saçlarını örmeğe çalışırdım.Örmeğe
çalışırdım çünkü güzel bebeklerimin gözleri,giysileri,kucağımda,ellerimle tuttuğumda gerçek bebeğe benzemelerine kadar
herşeyleri mükemmeldi.Tek eksiklikleri saçları kısacıktı.Öremezdim.Toka taksam
asla tutmazdı,belki arada lastik bir bant ile saçlarını süsleyebilirdim.Daha sonraki zamanlarda
birçok Barbie bebeğim oldu evet onlar çok çok uzun saçlara sahiptiler ama
yüzlerinde bebeklere ait masum, o saf ifade ne yazık ki olmadığından ben et
bebek tabir edilen sevimli ,yumuşak, tombul bebeklerle oynamaya bir süre devam
ettim.Bunları neden anlattım bilmiyorum ama sanırım kendi gerçek bebeğim Nilsum
ile özleştirdim şuanki durumumu.
Evet bundan tam bir yıl önce Allah’ın en büyük
mucizelerinden biri gerçekleşti.Tıpkı evcilik oynarken tişörtümün altından
yastıklar sokup, dev bir karın oluşturduğum oyunlar gibi karnım kocamandı.Bir
yıl önce bugün ben Nilsum’a hamileydim ve öğlen saatlerinde ameliyata
girdim.Çok ağladım doğuma giderken, korkuyordum.Onu biran önce görmeyi çok
istiyordum.Kollarımın arasında bana
bakmasını,onu koklamayı hayal ediyordum.Eşimden ailemden zor ayrıldım.Ya
dönemezsem düşüncesiyle bebeğimi doğurmak için sevgili doktorum Başar Önal’a
bıraktım kendimi.Ameliyathanede şarkılar çalıyordu.Müzisyen olduğum için
doktorum hemşirelere radyo açmalarını söyledi.Duamı ettim.Ayıldığımda karnım
çok ağrıyordu.Üzerimdeki çarşaftan karnıma dokunduğumda dokuz aydır alışıkın
olmadığım bir görüntü vardı karşımda karnımın içi bomboştu ama yol arkadaşımın
içimdeki yolculuktan dünya yolculuğuna geçişi sağlıkla başlamıştı çok şükür.Ben
de hayattaydım.Allahım’a binlerce kez şükürler olsun.Mutluydum.O an meraklıydım
tabi.Gözlerim ameliyat sırasında sürülen ilaçlardan dolayı buğuluydu zor
ayılmıştım, ayılış anımı sesleri çok net hatırlıyorum.
Sedyeyele birkaç büyük kapıdan çıktık.Babam ,annem,eşim
yanımdaydı.Hatta eşim beni çok merak etmiş,bebeği görüp yanıma gelmişti.Odaya hastane odasındaki
yatağıma yatırdılar beni.Ojeme ,parfümüme,rujuma,göz kalemime rimelime ,geceliğimle
uyumlu saç bantım,kolyem ve terliğime kadar başucuma eşyalarımı süslenmek üzere
hazırlamıştım.Bebeğimin şerefine eşimle seçtiğimiz süsler odayı şenlendirmişti ;
beyaz pembe uyumuyla.Fotoğrafçımız Türkan da doğum günü olmasına rağmen bugün
için yanımızdaydı.Büyükbaba,büyükanne,amca,kuzenler,halalar,anneanne,dede,sevgili
arkadaşlarım eşim ve ben odadaki herkes bebeğimin gelmesini
bekliyorduk.Kapı açıldı minnoş kediciğim süslenmiş eldivenlerini,beresini takmış,pembe
puantıyeli beyaz tulumuyla
kollarımdaydı.Gözyaşlarıma hakim olamadım.”Şimdi napıcam ben” dediğimi
hatırlıyorum.Minik bedeniyle ,yumruğu kadar ufacık kalbiyle nefes alan kızım
göğsümün tam ortasında süt emme mücadelesi veriyordu.Hem de hiç zorluk çekmeden
kırk yıldır yaşıyormuşcasına.Çok mutluydum.O da neydi,bebişim Nilsu çok gür
saçlara sahip değildi.Evcilik oyunlarındaki bebekler gibiydi saçsız da değildi
ama saçlarını örmek için bir bir buçuk yıl geçmeliydi.Şaka bir yana biraz hayal
kırıklığına uğramıştım.
Sana alıştık,bağlandık,uykusuz gecelerimiz oldu,susmadan
ağladığın saatler oldu.Adım adım her evrende farklılıklar gösterdin,bambaşka
uğraşlara hobilere yönelttin bizi.Evimizin en önemli bireyisin,en basit
eylemleri bile seni düşünerek seni düşünerek yapıyoruz .Su içmek,yürümek,diğer
ihtiyaçlarımız hep sana göre tasarlanıyor.Sen bize neş’e ,huzur,uğur getirdin..
Doğum günün kutlu olsun mavişim,komiğim,meleğim,herşeyim.İyi
ki doğdun.İyi ki varsın..
Sen hiç üzülme.Rabbim öncelikle bebek isteyen tüm bireylere
annelik babalık duygusunu tattırsın.Sana ve dünyadaki tüm bebeklere
sağlık,neş’e versin.Barış dolu bir dünyanın çocukları olun ki,gençliğinizde
huzur bulun,sizlerin yetiştirdiği aydın başarılı evlatlar nesilden nesile
uzansın.
Uzun uzun yıllar birlikte sağlıkla yaşayalım
inşallah.Başarıların daim olsun.Seni çok çok çok seviyorum Nilsuş’um..Nice
yaşlara anneciğim..
“Tonton kedicik,
Minnoş bebecik,
Annesinin tombişi,tombiş kedisi..”
Diye mırıldanarak ; sana yaptığım bestemle yazımı
sonlandırıyorum..Sen içerde beni bekliyor ağlıyorsun..Hemen yanına koşuyorumJ
Annen
Merve
UTANDI KALKAN
20 Ağustos 2016
