Mavi

Uyumak için yumduğumda gözlerimi yalnız değilim gibi geliyor. Başımın altındaki kuş tüyü yastığı iyice yuvarlıyor, diğer küçük yastığa sımsıkı sarılıyorum. Üşüdükçe seni düşünüyorum, ısını veriyor ellerim,kalbim...

Karanlıkta göz kapaklarımın üstünde mavi bir ışık.Uyumama imkan yok gibi. Açmıyorum gözlerimi nedense ,sadece düşünüyorum "şu içinde olduğumuz ,paylaşılmaya hazır,şanslı zamanı,sonbaharı,seni,beni..."

Susuyorum...Ben sustukça beynim konuşuyor..."Kağıt,kalem ister misin?"sorusunu bekliyor belkide benden. Konuştukça konuşuyor gevezeliği üstünde.

Aklım konuşadursun bir köşede bense uzun bir uykunun mükafatı olan rüyalara dalmak istiyorum seninle,rüyalarımız mavi,masmavi olsun istiyorum.Yüreğimin saat kadar ritimsel atmasa da çarptığını net hissedebiliyorum şimdi.Tatlı bir yanma hissiyle kesik kesik nefesim...

Uyanıyorum...Küçük yastığa halen sımsıkı sarılı kollarım. Sen yoksun şu an ama; mavinin tonlarında gezinti yaptığımız rüyada yanımdaydın sahi.

Yüzümde tatlı bir gülümseyiş gizli.

Gözlerim açık şimdi.Bu seferde yaramazlık sırası gözlerimde.
Gözlerim aklımdan geçenleri okumakla meşgul, okudukça;kalbime sorular soruyor seninle ilgili,kalbimden komut alıyor,sonra pembeleştiriyor yanaklarımı.

"Kimbilir hangi düşüncemi beğendi?

"Kimbilir hangi hayalimin senaryosunu okuyor da buluyor beni ve doğruca taşıyor yakınımda bekleyen sana teslim ediyor?"

Sen de gör istiyor rolleri. Aslında çılgın, aslında deli.

"Başlatın hikayenizi!" diyor, ona neyse karışıyor sana, bana... Hatta üstüne üstlük kıs kıs da gülüyor köşeden bize.
Muzurluk peşinde belli.
Gözlerim,aklım,kalbim...
Bırakmıyorlar,beni,seni!
Okuyorlar bizden gizli hikayemizi.
Şimdi maviyim, tıpkı senin gibi .
Senin de, benim de rengimiz mavi...

29 EYLÜL 2011-Göztepe
MERVE UTANDI